Personaxes: Sacco e Vanzetti
O 15 de abril de 1920, a media tarde, na localidade de South Braintree,
Massachusetts, uns atracadores roubaron quince mil setecentos setenta e
seis dólares destinados ao pago dos salarios da empresa de calzado
Slater & Morrill, non sen antes asasinar ao tesoreiro e ao garda de
seguridade da empresa. Dúas semanas máis tarde, a policía detivo na
estación do tranvía de Brockton a Nicola Sacco e a Bartolomeo Vanzetti.
No momento da súa detención ambos ían armados e portaban panfletos
anunciando unha manifestación de protesta pola morte, días antes, de
Andrea Salsedo, impresor anarquista cuxo corpo apareceu estrelado contra
o pavimento de Park Row, Nova York.Durante oito semanas, entre xuño e xullo de 1921, tivo lugar o xuízo que declarou culpables a Sacco e Vanzetti do crime de South Braintree, o veredicto conlevaba a pena de morte na cadeira eléctrica. O Estado baseou a súa acusación en dúas probas que moitos consideraron insuficientes: Sacco posuía unha pistola igual que a utilizada nos asasinatos e os acusados foron detidos cando se achaban nun garajxe tratando de recuperar un automóbil que fora visto nas proximidades do lugar onde se produciron os feitos. Os testemuños contradictorios entre as testemuñas tamén causaron controversia. As probas de balística tamén foron chapuceiras (as balas atopadas na escena do crime eran calibre 32 e o arma de Vanzetti era calibre 38).
Dise que o xuíz do caso, Webster Thayer, díxolle ao xurado: "Este home, (Vanzetti) aínda que non houbera en realidade cometido ningún dos crimes que se lle atribúen, é sen dúbida culpable, porque é un inimigo das nosas institucións". Non hai rexistro deste comentario na transcrición completa do xuízo.
Cando o xurado pronunciou o seu veredicto de culpabilidade, iníciase a protesta de socialistas, radicais e intelectuais de todo o mundo, que afirmaban que os dous homes foran condenados polo simple feito de ser emigrantes e anarquistas. Durante os seguintes seis anos presentáronse mocións para a achega de novas probas e interpuxéronse recursos que foron denegados.
En 1925, Celestine Madeiros, recluído condenado a morte por outro asasinato, confesou pertencer á banda que cometeu os delitos de South Braintree. Con todo, en abril de 1927 fallouse a sentenza de pena de morte para Sacco e Vanzetti. O 23 de agosto de 1927, Sacco e Vanzetti morreron na cadeira eléctrica. A execución de Sacco levouse a cabo ás 0.19 e sete minutos despois unha potente corrente eléctrica acabou coa vida de Vanzetti.
Cincoenta anos logo daquel 23 de agosto, Mitchell S. Dukakis, gobernador de Massachusetts, rehabilitou a memoria dos dous italianos. Dukakis recoñeceu formalmente que Sacco e Vanzetti eran inocentes e que foron condenados máis polas súas conviccións políticas e pola súa condición de inmigrantes que por calquera proba fehaciente contra eles.
Fíxose unha película sobre eles, aquí un vídeo musical coa música de Ennio Morricone e a interpretación de Joan Baez.
Documental: Sacco e Vanzetti.
