Animais na histoira (5). A porca de Falaise

Xuízo á porca asasina

A PORCA ASASINA

En Falaise, en Normandía (Francia) en 1386, unha porca de tres anos comeuse a un neno chamado Jean Lle Maux que xogaba na rúa mentres o seu pai, albanel de profesión, botábase unha sesta. A besta devoroulle a cara e os brazos e non puido dar conta do resto porque foi descuberta polos aldeáns, que a capturaron viva. O neno como consecuencia das feridas sufridas, morreu. 

O vizconde Pere Lavengin, que gobernaba a comarca, ordenou que se lle abrise un proceso e a porca foi xulgada por asasinato. Mentres esperaba o xuízo, a porcina foi encarcelada. Pero xusto é dicir que durante ese tempo foi alimentada como era debido. 

Todo o proceso foi bastante custoso: houbo que pagar ao seu carceleiro, ao propietario do local que lle servía de prisión, ao verdugo e aos seus asistentes, e tamén aos carpinteros, albaneis e outros que prepararon o patíbulo. 

Durante o xuízo, que durou nove días, probouse que a porca devoroulle o brazo e parte da cara, tras o cal o neno morreu. Hai que dicir que se lle asignou un defensor, aínda que non logrou que a súa "clienta" evadise a terrible pena de recibir as mesmas mutilacións que lle inflixira á súa inocente vítima. Os lexisladores fundamentaron a súa sentenza no libro do Éxodo, no versículo 28 no que di "si un boi cornease a un home ou a unha muller, e se producira a morte destes, será o boi morto a pedradas e non se comerán as súas carnes". 

A execución da sentenza faríase sobre un patíbulo que se armou na praza onde se celebraban as feiras. Ata alí levárona arrastrada por un cabalo e vestida cunha chaqueta, calzas nos xamóns e luvas brancas nas patas dianteiras. O vizconde Lavengin ordeou que todos os aldeáns levaran os seus porcos a presenciar o martirio para que tomasen exemplo. O severo vizconde tamén ordenou ao dono da porca asasina asistir ao suplicio, "para avergoñalo", e tamén ao pai do bebé, "para castigalo por non coidar ao seu fillo".

Colgaron á asasina polas pezuñas traseiras e o verdugo amputoulle as patas e o morro, para  facerlle o mesmo que ela lle fixera ao neno, e o animal desangouse. Despois deuse o corpo ao público asistente, que a comeron á parrilla. 

O vizconde Lavengin ocupouse de que o escribinte Guiot de Montfort anotase os detalles do proceso e por se aínda non era suficiente mandou pintar un fresco no que se representaba o acontecemento na parede da igrexa da Santa Trinidad, pero o mural foi destruído no século XIX.