1º ESO: Semana abril

Sesión 1:

 1. Copiar o resume do tema 9 (agora deixa os espazos, completarase ao final do tema). Fai a actividade no caderno
GRECIA:
-
-
-
-
-
-

2. Subliña no libro de texo (lapis) e copia no caderno.

TEMA 9: A CIVILIZACIÓN GREGA

Os antigos gregos: onde e cando viviron

O mundo grego

A civilización grega xurdiu no extremo oriental do mar Mediterráneo no sur da península dos Balcáns desde este lugar estendeuse polas illas dos mares Exeo e Xónico, polas costas de Asia Menor e tamén polo Mediterráneo Occidental. Os gregos chamábanlle a este espazo Hélade, que significa “o territorio dos gregos”

A península Balcánica estaba formada por estreitos vales illados entre si por montañas. Por esta razón, a antiga Grecia nunca constituíu un Estado unificado, senón que cada val e cada illa formaban un Estado independente.

As terras gregas eran pouco produtivas. Por iso o mar Mediterráneo converteuse na principal fonte de subsistencia.

3. Libro de texto.  Fai a actividade no caderno

•  Claves páxina 200 (1 e 2)

4.  
Sesión 2:
1. Subliña no libro de texo (lapis) e copia no caderno.

As etapas da historia de Grecia

A historia da antiga Grecia divídese en tres grandes períodos: a época arcaica, a época clásica e a época helenística.

A época arcaica

O nacemento das polis

Os gregos fóronse agrupando en polis, que eran cidades cun goberno, cunhas leis e cun exército propios. Por iso se di que as polis eran cidades-Estado.

Dúas formas de goberno das polis:

• Aristocracia. Goberno dos mellores. A cidade de Esparta foi o mellor exemplo.
• Democracia. A palabra democracia significa “goberno do pobo. A cidade de Atenas foi o mellor exemplo.

A expansión grega

Grecia vivu un período de crise entre os séculos VIII e VI a. C.

Moitos gregos emigraron e fundaron numerosas colonias polo Mediterráneo.

As colonias establecíanse preto da costa para facilitar o transporte e o comercio. Tamén buscaban un outeiro desde o que defender a cidade, auga e terreos fértiles.

Os gregos fundaron colonias na costa mediterránea da península Ibérica, por exemplo Emporion (Ampurias)

2. Libro de texto.  Fai a actividade no caderno

•  Claves páxina 203 (1 e 2)

Sesión 3:
1. Subliña no libro de texo (lapis) e copia no caderno. 

A época clásica: Atenas e Esparta

Durante o século V a. C. e a primeira metade do século IV a. C. desenvolveuse a etapa da Grecia clásica. Este período caracterizouse polo dominio das polis de Atenas e Esparta e pola sucesión de guerras.

Atenas, a orixe da democracia

Atenas constitúe o exemplo máis coñecido de polis democrática.

O goberno da poli realizábase a través das seguintes institucións:

• A Asemblea. Nela votaban as leis, decidían a guerra e a paz e elixían os gobernantes. Estaba formada polos cidadáns atenienses maiores de 20 anos. As votacións realizábanse a man alzada.
• Os maxistrados. Eran funcionarios que executaban as decisión da Asemblea.
• Os tribunais de xustiza. Eran elixidos por sorteo cada ano.

Unicamente os cidadáns podían participar na vida política. Gobernante: Pericles

Esparta, una polis aristocrática

Esparta foi unha das polis máis poderosa de Grecia. Os espartanos dedicaban gran parte do tempo a prepararse para a guerra.

O sistema de goberno de Esparta foi a oligarquía que significa “goberno duns poucos”. Este goberno baseábase en:

Dous reis. Pertencían a dúas familias distintas e exercían o poder militar e relixioso.

A época clásica: unha período de guerras

• As Guerras Médicas que enfrontou as polis gregas contra os persas. Concluíron coa vitoria grega.
• A Guerra do Peloponeso. As polis acabaron por dividirse en dous bandos: os partidarios de Atenas e os partidarios de Esparta. A tensión acabou provocando a Guerra do Peloponeso, que concluiu coa vitoria de Esparta.

 2. Libro de texto.  Fai a actividade no caderno

• Claves páxina 205 (1) epáxina 207 (1 e 2)

 
Sesión 4:
1. Subliña no libro de texo (lapis) e copia no caderno.  

Época helenística

As conquistas de Alexandre Magno

Macedonia era un reino situado ao norte de Grecia.

O rei Filipo II de Macedonia decidiu aproveitarse da debilidade en que estaban sumidas as polis gregas despois de décadas de enfrontamentos internos. Someteu a todas as polis salvo Esparta. O seu fillo, Alexandre Magno alcanzou o val do Indo e formou un gran imperio que se estendía por Persia, Mesopotamia, Siria e Exipto.

O helenismo

Chamámoslle helenismo a esta expansión da cultura grega por Asia e polo norte de África e a fusión da cultura grega coa cultura oriental.

2. Libro de texto.  Fai a actividade no caderno

• Claves páxina 209 (1 e 2)

 
Sesión 5:
 1. Subliña no libro de texo (lapis) e copia no caderno. 

A sociedade e a economía gregas

Unha sociedade desigual

A sociedade grega estaba dividida en dous grupos: os cidadáns e os non cidadáns.

1. Os cidadáns. Eran unha minoría. Participaban na vida política, gozaban de todos os dereitos e tamén tiñan a obriga de pagar impostos. Eran os homes nacidos na polis.
2. Non cidadáns. Eran a maior parte da poboación. Non podían participar na política.
• Estranxeiros. Eran persoas libres. Pagaban impostos e formaban parte do exército, aínda que non podían posuír terras nin casas. Dedicábanse ao comercio e a artesanía.
• Escravos. Non eran persoas libres. Adoitaban ser prisioneiros de guerra ou fillos de escravos. Eran empregados na agricultura, nas minas e no servizo doméstico.
• Mulleres. Podían ser libres ou escravas, pero todas carecían de  dereitos. Non podían intervir en política, votar ou asistir a espectáculos públicos.

2. Libro de texto.  Fai a actividade no caderno

• Claves páxina 210 (1 e 2)
• Interpreta as imaxes páxina 211 (1 e 2)

 Sesión 6:1. Subliña no libro de texo (lapis) e copia no caderno.  

As actividades económicas

O terreo grego era moi pobre. A agricultura especializouse en tres productos: trigo, vide e oliveira. As explotacións agrícolas eran pequenas e os campesinos vivían humildemente.

Os habitantes das cidades dedicábanse sobre todo á artesanía e ao comercio.

• Artesanía. Os gregos elaboraban cerámicas e tecidos.
• Comercio. Nos intercambios comerciais os gregos utilizaban moedas de prata chamadas dracmas.

2. Libro de texto.  Fai a actividade no caderno

• Claves páxina 210 (3)

Sesión 7:
1. Subliña no libro de texo (lapis) e copia no caderno.  

As crenzas

Os deuse gregos

Os gregos eran politeístas, é dicir, crían na existencia de numerosos deuses.

Os deuses tiñan aspecto humano e, aínda que eran inmortais.

Os deuses e as deusas gregas máis importantes residían no monte Olimpo. Zeus, deus do ceo, era o deus principal.

Da unión dun deus e dun humano nacían os heroes como Aquiles, Ulises.

Tamén crían na existencia de criaturas fantásticas como os cíclopes e os centauros.

2. Libro de texto.  Fai a actividade no caderno

• Claves páxina 212 (1 e 2)
• Faino así páxina 213 (1 e 2)

Sesión 8:
1. Subliña no libro de texo (lapis) e copia no caderno.  

A arquitectura grega: o templo

O templo grego

As divinidades residían nos templos. Os templos tiñan as seguintes características:

• Construíanse principalmente en mármore branco e pintábanse de cores.
• Tiñan forma rectangular e construíanse sobre una plataforma.
• Eran máis pequenos ca os templos exipcios.
• Teitos alintelados, é dicir, planos.
• Tellados a dobre vertente.

As ordes gregas

Para lograr a harmonía e a beleza, os arquitectos gregos construían segundo unhas estritas regras matemáticas, denominadas ordes. Había tres ordes: dórica, xónica e corintia.

Templo: Partenón, acrópole de Atenas.

2. Libro de texto.  Fai a actividade no caderno

•  Claves páxina 200 (1 e 2)

3. Debuxa no teu caderno

Sesión 9: 
1. Subliña no libro de texo (lapis) e copia no caderno.  

O urbanismo grego

A cidade grega

Polo xeral situábanse preto do mar. As rúas eran estreitas e retortas. A vida organizábase arredor da ágora e da acrópole.

• A ágora era a praza onde se celebraba o mercado e o lugar en que a poboación se reunía para pasear ou para falar.
• A acrópole era un recinto amurallado situado no lugar máis elevado da cidade, de fácil defensa en caso de ataque. Na acrópole situábanse os templos e algúns dos edificios máis importantes.

A escultura

Os escultores gregos interesáronse por mostrar a beleza ideal do corpo humano espido.

Os materiais máis utilizados polos escultores foron o bronce e o mármore. A maioría das esculturas de bronce perdéronse, pero podemos saber como eran grazas ás copias en mármore que fixeron os romanos.

Escultura: Discóbolo de Mirón.

2. Libro de texto.  Fai a actividade no caderno

•  Claves páxina 200 (1 e 2)